Στην εκκλησία, συνέχισε να συρρέει ο κόσμος μέχρι που δε χωρούσε άλλος στο προαύλιο. Εκεί δόθηκαν και οι «ύστατοι» χαιρετισμοί. Το μήνυμα της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ τόνιζε ότι «φτωχότερη είναι από σήμερα η Αριστερά. Με έντονη δράση σε ζητήματα τοπικής αυτοδιοίκησης συμμετείχε ενεργά στα κινήματα ενάντια στο νεοφιλευθερισμό και τον πόλεμο», ενώ σύμφωνα με το μήνυμα του Προέδρου του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρα «η Μαριάννα, που τόσο πρόωρα έφυγε από κοντά μας, υπήρξε υπόδειγμα αγωνιστικής δράσης και παρέμβασης σε όλα τα κοινωνικά μέτωπα» και της ΔΕΑ «τη γνωρίσαμε στο κίνημα με το ΕΚΦ, στις αντιπολεμικές κινητοποιήσεις, στις αυτοδιοικητικές πρωτοβουλίες της Θεσσαλονίκης, στις προσπάθειες για την ενότητα της ριζοσπαστικής Αριστεράς». Ο Αλ. Αλαβάνου με μήνυμά του υπογράμμισε ότι «έφυγε άδικα και νωρίς, σε μια στιγμή που η αριστερά χρειάζεται πρόσωπα με την εντιμότητα, το ήθος, την αγωνιστικότητα και την προσφορά της», ενώ συλλυπητήρια έστειλε και η Αντικαπιταλιστική Πολιτική Ομάδα.
Το λόγο πήραν μέλος του Οδοντιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, από το ΚΚΕ(μ-λ) και το ΑΡΔΗΝ. Εκ μέρους του ΕΚΘ, η Δ. Χαραλαμπίδου τόνισε ότι η Μαριάννα «…με τη ζωή της και τη δράση της πρόσθεσε μόνο θετικά στοιχεία στο βιβλίο των κοινωνικών αγωνιστών, των πραγματικών επαναστατών που καθημερινά βρίσκονται στην πρώτη γραμμή για την κοινωνική δικαιοσύνη, τη ζωή με αξιοπρέπεια, την αλληλεγγύη, την αγάπη για τον άνθρωπο, για τις μικρές και καθημερινές του ανάγκες.»,
Εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης : «Η Μαριάννα ήταν με τον κόσμο «των από κάτω», των φτωχών και των κατατρεγμένων. Ποτέ δεν έκανε βήμα πίσω απ’ αυτό στη σύντομη ζωή της.» Τη Μαριάννα χαρακτήριζε «το πείσμα, τη γενναιότητα και την περηφάνια, με τα οποία έδωσε και την τελευταία της μάχη, παραμένοντας όρθια μέχρι το τέλος, μεταφορικά και κυριολεκτικά.»
Εκ μέρους της Νομαρχιακής Κίνησης Αριστερά!, ο Γ. Θεοδωρόπουλος έκλεισε με μια υπόσχεση : «… θα συμβάλλουμε στο να γίνει ο ψίθυρος φωνή και η δυσαρέσκεια αντίσταση. Είμαστε περήφανοι που σε είχαμε επικεφαλή. Γεια σου Μαριάννα. Το χαμόγελο σου θα ζεσταίνει πάντα τις καρδιές μας.»
Τελευταίος, ο Π. Κουτσιανάς, εκ μέρους της ΚΟΕ Θεσσαλονίκης, απευθυνόμενος στη Μαριάννα : «Μας έδειξες τι σημαίνει να προσπαθεί κάποιος όχι μόνο να αλλάξει τον κόσμο αλλά να αλλάξει και τον εαυτό του. […] Μας έδειξες τι σημαίνει να βάζει κανείς τη συλλογικότητα και το συλλογικό συμφέρον πάνω απ’ το ατομικό. […] Σε αποχαιρετάμε δίνοντάς σου την υπόσχεση να προσπαθήσουμε να πιάσουμε το νήμα από ‘κει που το άφησες. […] Θα ζεις για πάντα στις καρδιές μας και στους αγώνες μας.».
Οι (απο)χαιρετισμοί έκλεισαν με τους στίχους «Αιώνες γονατισμένη από την πίκρα, η ψυχή του λαού, φτερούγες τώρα βγάζει κι ανεβαίνει, ποιος τη σταματάει, ποιος τη σταματάει» από την Μαρία Δημητριάδη.play
Η τελευταία πράξη ήταν να ριχθεί μια σημαία της ΚΟΕ πάνω της, ως σημάδι ότι θα είναι πάντα μαζί μας.
Τις επόμενες μέρες, η ΚΟΕ Θεσσαλονίκης θα κάνει το πολιτικό μνημόσυνο της Μαριάννας.
| Ανακοίνωση του Κ.Ο της Κ.Ο.Ε Αποχαιρετώντας την Μαριάννα Το Καθοδηγητικό Όργανο, όλα τα μέλη και στελέχη, και οι φίλοι της ΚΟΕ αποχαιρετάμε σήμερα την συντρόφισσα Μαριάννα Μπρεκάση και είναι μια στιγμή βαθύτατης λύπης, πένθους, απώλειας, αναμνήσεων, συγκίνησης. Η Μαριάνα Μπρεκάση όπως δεκάδες χιλιάδες –ίσως και εκαντοντάδες χιλιάδες- νέων ανθρώπων εντάχθηκε στο αριστερό κίνημα την περίοδο της μεταπολίτευσης και αγωνίστηκε μέσα από τις γραμμές της ΠΠΣΠ και στη συνέχεια του ΚΚΕ(μ-λ). Όμως στις δεκαετίες του 80 και του 90, όταν ήρθαν οι δύσκολες στιγμές και οι δύσκολες επιλογές, η συντρόφισσα Μαριάννα έκανε μια επιλογή, απλή στην ουσία αλλά όχι εύκολη στην εφαρμογή, να συνεχίσει να είναι παρούσα στο χώρο της κομμουνιστικής Αριστεράς μέσα από τις γραμμές της Α/συνέχεια και από το 2003 υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη και στέλεχος της ΚΟΕ. Με την δράση της και την στάση της κατόρθωσε να έχει κατοχυρωθεί στην συνείδηση και στην καρδιά χιλιάδων απλών ανθρώπων της Αριστεράς σαν μια σημαντική αγωνίστρια στο χώρο της αυτοδιοίκησης και σε όλα τα μικρά και μεγάλα ζητήματα που απασχόλησαν τους εργαζόμενους, την νεολαία, σε όλα τα εγχειρήματα της ριζοσπαστικής αριστεράς (Αριστερές Συσπειρώσεις, Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, ΣΥΡΙΖΑ). Η Μαριάννα Μπρεκάση έκανε υπερβάσεις στην ζωή της. Απόδειξε ότι ένας απλός άνθρωπος, ένας συνηθισμένος άνθρωπος, όταν ενταχθεί σε μια συλλογικότητα, όταν αφιερωθεί να υπηρετήσει την λαϊκή υπόθεση, μπορεί να αναδειχθεί σε μια προσωπικότητα αναφοράς, να γίνει ένα αριστερό δημόσιο πρόσωπο, να εκφράσει με συνέπεια σε όλους τους χώρους τις λαϊκές ανάγκες και την αξιοπρέπεια της Αριστεράς. Αυτά τα βήματα και αυτές οι ατομικές υπερβάσεις δεν ήταν εύκολες, αλλά η Μαριάννα είχε μάθει να αγωνίζεται και να θέτει το συλλογικό πάνω από τις ατομικές δυσκολίες. Η συντρόφισσα Μαριάννα πάλεψε, αγωνίστηκε, στάθηκε όρθια, στάθηκε κοντά σε όλους όσους είχαν προβλήματα και αγωνίζονταν. Η αγάπη, η αλληλεγγύη, καθώς και η λύπη για τον χαμό της που δείχνουν χιλιάδες άνθρωποι που έμαθαν για το θάνατό της, είναι μια ορατή απόδειξη αυτής της κατοχύρωσης, αυτής της αναγνώρισης για την προσφορά της. Η Μαριάννα Μπρεκάση με την στάση της αποτελεί ένα παράδειγμα διαφορετικό από τις συνηθισμένες πλέον καταστάσεις και τις αρνητικές συμπεριφορές που δείχνουν πολλά άλλα δημόσια πρόσωπα και στελέχη της Αριστεράς. Τον παραγοντισμό, τον καρριερισμό, τον κυνισμό, την «αναρρίχηση», σε τελική ανάλυση να μπαίνει το εγωϊστικό άτομο πάνω από τις ανάγκες του κινήματος, πάνω από τις ανάγκες και τους καημούς του απλού κόσμου, πάνω από τις ιδέες και τα οράματα της αριστεράς. Η Μαριάννα Μπρεκάση αποτελεί ένα άλλο παράδειγμα: απλοί άνθρωποι της αριστεράς μπορούν να τα καταφέρουν πολύ καλύτερα, μπορούν να εκπροσωπήσουν και να εκφράσουν αιτήματα και ανάγκες με συνέπεια και ανυποχώρητα, μπορούν να αναδειχθούν και να κατοχυρωθούν βασισμένοι στην συντροφικότητα και την αλληλεγγύη, στην διαρκή καλυτέρευση των ίδιων μέσα από την ένταξη σε ένα συλλογικό σχέδιο, στην καταπολέμηση ακόμα και τάσεων και ροπών που δημιουργούν οι δημόσιες εκπροσωπήσεις. Η Μαριάννα Μπρεκάση είχε μια λύπη –γιατί είχε πλήρη διαύγεια σε όλη την δύσκολη μάχη που έδωσε τα τελευταία χρόνια- πως δεν βοηθά όσο πρέπει την προσπάθεια της ΚΟΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, πως έπρεπε να μπορεί να κάνει περισσότερα. Της έκανε καλό να μπορεί να προσφέρει παρόλο που πάντα υπήρχε φροντίδα να μην ταλαιπωρείται παραπάνω. Στην μητέρα της κυρά Χρυσούλα, στους συγγενείς της, στους φίλους και τους συντρόφους της απευθύνουμε τα πιο ειλικρινή μας συλλυπητήρια. Τώρα, που φεύγεις Μαριάννα, τώρα που γίνονται πιο ουσιαστικοί απολογισμοί, να ξέρεις ότι έδωσες πολλά. Πρόσφερες με την στάση σου όλα αυτά τα χρόνια πολλά στους απλούς ανθρώπους, στο κίνημα, στην αριστερά, στην ΚΟΕ. Η ΚΟΕ σε αποχαιρετά, συνεχίζοντας με θέρμη και πείσμα όσα μαζί σχεδιάσαμε και αποφασίσαμε. Παντού σε όλη την Ελλάδα οι σημαίες της ΚΟΕ σε αποχαιρετούν και όλα τα μέλη σου υπόσχονται πως θα βγάλουν και άλλες Μαριάννες που θα συνεχίσουν με απλό τρόπο να αγωνίζονται έναν καλύτερο κόσμο απαλλαγμένο από την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Μαριάννα γειά σου! |
----------------------------------------------------------------------------
Συντρόφισσα Μαριάννα
Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες, τα μέλη της ΚΟΕ από τη Θεσσαλονίκη αλλά κι απ’ όλη την Ελλάδα θέλουμε να σε αποχαιρετήσουμε λέγοντας δυο κουβέντες μόνο.
Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά για τη Μαριάννα-αγωνίστρια, που για πάνω από 30 χρόνια μέσα από τις γραμμές της Κομμουνιστικής Αριστεράς πάλεψε με όλη την ψυχή για μια άλλη κοινωνία, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση.
Θα μπορούσαμε ακόμα να μιλήσουμε για τη Μαριάννα-άνθρωπο, έναν άνθρωπο απλό και σεμνό, με ευαισθησίες αλλά και αδυναμίες, όπως όλοι μας άλλωστε, που δεν έπαψε όμως ούτε στιγμή να είναι μαχητής σε μικρές και μεγάλες δυσκολίες, που δεν έπαψε ούτε στιγμή να στέκεται με ανθρωπιά και αλληλεγγύη σ’ όσους το είχαν ανάγκη.
Μαριάννα
Φεύγεις νωρίς. Ξέρουμε ότι είχες πολλά ακόμα να δώσεις στην ΚΟΕ, στην Αριστερά και στο κίνημα, στους ανθρώπους που αγάπησες. Ξέρουμε ότι ήθελες να δώσεις ακόμα περισσότερα κι αυτό σε βασάνιζε τον τελευταίο καιρό.
Σου λέμε λοιπόν ότι πέρα απ’ τη δράση σου μας αφήνεις κάτι ακόμα πιο πολύτιμο. Το παράδειγμά σου με τη στάση σου απέναντι στη ζωή. Με τη στάση σου αυτά τα τελευταίο δύσκολα χρόνια της αρρώστιας, μας έδειξες τι σημαίνει να αγωνίζεται κάποιος ως το τέλος παλικαρίσια, ακόμα κι αν ξέρει ότι το πιο πιθανό είναι να χάσει τη μάχη.
Μας έδειξες τι σημαίνει να προσπαθεί κάποιος όχι μόνο να αλλάξει τον κόσμο αλλά να αλλάξει και τον εαυτό του, ξεπερνώντας τις αδυναμίες του, για να γίνει ακόμη καλύτερος και πιο χρήσιμος για την κοινωνία, για το λαό, για τους καταπιεσμένους.
Μας έδειξες τι σημαίνει να βάζει κανείς τη συλλογικότητα και το συλλογικό συμφέρον πάνω απ’ το ατομικό.
Συντρόφισσα και φίλη Μαριάννα
Σε αποχαιρετάμε δίνοντάς σου την υπόσχεση να προσπαθήσουμε να πιάσουμε το νήμα από ‘κει που το άφησες. Να συνεχίσουμε τη μάχη με το ίδιο πείσμα, την ίδια αισιοδοξία, την ίδια αγάπη για τη ζωή και τους ανθρώπους.
Θα ζεις για πάντα στις καρδιές μας και στους αγώνες μας.
Είναι δύσκολη η στιγμή του αποχαιρετισμού. Τα μέλη της νομαρχιακής κίνησης αριστερά αποχαιρετούμε τον άνθρωπο που ταυτίστηκε το όνομα του με την συλλογικότητα μας. Είμαι η Μαριαννά Μπρεκάση επικεφαλής της Νομαρχιακής Κίνησης Θεσσαλονίκης Αριστερά!. Το έλεγες με περηφάνια. Οραματιζόσουνα την αριστερά πρωταγωνίστρια και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Να γνωρίσουμε τα κινήματα πόλης, να δημιουργήσουμε κινήματα πόλης να συμβάλουμε στο να αποκτήσουν έκφραση και δύναμη οι από τα κάτω και δεν τα έλεγες μόνο αυτά αλλά και καθημερινά μοχθούσες να γίνουν πραγματικότητα. Βφλ, σκουπίδια, στρατόπεδα, παραλία Καλαμαριάς, ανοικτές συνελεύσεις Καλαμαριάς, Φαλήρου, Συκεών, ολυμπιακοί αγώνες, ευαθ, ελεύθεροι χώροι ,διάνα και ο κατάλογος είναι πολύ μακρύς και ήσουνα παντού…Να είμαστε σε κάθε κινητοποίηση μέσα, να μάθουμε να ακούμε τον κόσμο να δημιουργήσουμε ένα σχήμα που να μπορεί να εκφράζεται ο ανένταχτος κόσμος αυτά μας έλεγες και για αυτά παλεύαμε. Και παραμονές των νομαρχιακών εκλογών του 2006 μας ανακοίνωσες ότι είσαι άρρωστη. Για το μόνο που στεναχωριέμαι είναι ότι δεν έχω δυνάμεις να κάνω αφισοκόλληση, αυτά τα λόγια σου θυμόμαστε από την ολομέλεια πριν τις εκλογές. Και τα τελευταία 4 χρόνια συνέχισες να είσαι στην πρώτη την γραμμή. Μας έδειξες έναν άλλο δρόμο Μαριάννα, δεν ξέρουμε αν θα τον δικαιώσουμε εμείς οι κάποιοι άλλοι αλλά εσύ τάχθηκες με σταθερότητα και αποφασιστικότητα με την αριστερά ενάντια στο ρεύμα. Είναι αυτό που είπε ένας σ. από άλλη συλλογικότητα ότι με την Μαριάννα μπορείς να διαφωνήσεις σε πολλά ζητήματα αλλά δεν μπορείς παρά να παραδεχτείς ότι είναι ένας άνθρωπος που περπατάει ίσια. Τα πολλά λόγια είναι περιττά όπως έλεγες. Σου υποσχόμαστε ότι θα συμβάλλουμε στο να γίνει ο ψίθυρος φωνή και η δυσαρέσκεια αντίσταση. Είμαστε περήφανοι που σε είχαμε επικεφαλή. Γεια σου Μαριάννα. Το χαμόγελο σου θα ζεσταίνει πάντα τις καρδιές μας.
----------------------------------------------------------------------------
Συγκεντρωθήκαμε σήμερα για να αποχαιρετίσουμε την αγαπημένη μας Μαριάνα, κορυφαίο στέλεχος της Αριστεράς στην πόλη και τον νομό Θεσσαλονίκης.
Σαν εκπρόσωπος του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης , αποχαιρετώ την Μαριάνα που με την ζωή της και την δράση της ,πρόσθεσε μόνο θετικά στοιχεία στο βιβλίο των κοινωνικών αγωνιστών , των πραγματικών επαναστατών που καθημερινά βρίσκονται στην πρώτη γραμμή για την κοινωνική δικαιοσύνη, την ζωή με αξιοπρέπεια, την αλληλεγγύη, την αγάπη για τον άνθρωπο και τις μικρές και καθημερινές του ανάγκες .
Την Μαριάνα την γνωρίσαμε στους αγώνες των εργαζόμενων για τα προβλήματά τους. Την είχαμε καθημερινά μαζί μας στις μεγάλες κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα λιπάσματα, ενάντια στα κλεισίματα της Ζήμενς, του Ουράνιου Τόξου, στις κινητοποιήσεις μας για το ασφαλιστικό , για την ανεργία και τις διεκδικήσεις μας για καλύτερες συνθήκες ζωής και δουλειάς.
Η Μαριάνα που γνωρίσαμε ήταν αγωνίστρια ,από αυτούς που δεν ζητούν τίποτε για τον εαυτό τους, που δεν φιλοδοξούν τίποτε το ιδιωτικό, κάτι που στις μέρες μας είναι σπάνιο. Μοναδική της φιλοδοξία και καθημερινή της φροντίδα ήταν να είναι χρήσιμη, να πολεμήσει την κοινωνική αδικία .
Το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης εκφράζει στην μητέρα της Μαριάνας με θλίψη τα πιο βαθιά αισθήματα συμπαράστασης και στην μεγάλη οικογένειά της, την οργάνωση της ,την ΚΟΕ αλλά και τον ΣΥΡΙΖΑ: να συνεχίσουν την δράση της με μεγαλύτερη πίστη, για να έρθουν οι καλύτερες μέρες που η Αγαπημένη μας Μαριάνα ονειρεύτηκε.
----------------------------------------------------------------------------
Μαριάννα μου, παράδειγμα της ζωής μου !
Δεν σε ήξερα…
Σε γνώρισα εκεί, στο κέντρο μεταναστών. Με εκείνα τα μεγάλα, αστραφτερά, αποφασιστικά σου μάτια πήρες απόφαση για όλους μας: Θα γινόμασταν εθελοντές οδοντίατροι! Το είπες τόσο αποφασιστικά που κανένας δε μπορούσε να σου φέρει αντίρρηση.
Δεν σε γνώριζα…
Σε συνάντησα σε εκείνη τη συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς, θυμάσαι; Εκεί μου είπες : Θα κατεβούμε στις εκλογές, θα δείξουμε ότι έχουμε δύναμη, ότι είμαστε πολλοί. Έτσι μας δόθηκε και εμάς η ευκαιρία να καταλάβουμε (όλοι εμείς, που νομίζαμε ότι ήμασταν μόνοι) ότι είμαστε πραγματικά πολλοί…
Δεν σε γνώριζα…
Ήρθα και σε βρήκα πριν ένα μήνα στο Θεαγένειο, τρέμοντας σχεδόν, νομίζοντας ότι θα συναντήσω το θάνατο και εσύ μου σύστησες τη ζωή, την αγαπημένη σου. Χωρίς να περιφρονείς το θάνατο έδινες μαθήματα ζωής. Δεν άφησες ούτε μια στιγμή που να μη προσπαθήσεις να τη γεμίσεις με όλα εκείνα τα πλούσια; Συναισθήματα που σε χαρακτήριζαν. Ούτε ακόμη και σ’ εκείνη, την πριν το τέλος στιγμή.
Αγαπημένη μου Μαριάννα
Θα είσαι παράδειγμα ζωής για μας. Σ’ ευχαριστούμε για την κληρονομιά σου ….
( Μ’ αυτά τα λόγια η Αγγελική Γκόνη αποχαιρέτησε την αγαπημένη μας σύντροφο, εκ μέρους της ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΟΔΟΝΤΙΑTΡΩΝ)
----------------------------------------------------------------------------
Η Μαριάννα Μπρεκάση έφυγε άδικα και νωρίς, σε μια στιγμή που η αριστερά χρειάζεται πρόσωπα με την εντιμότητα, το ήθος, την αγωνιστικότητα και την προσφορά της. Συμμετέχουμε όλοι όσοι την γνωρίσαμε στον βαθύ πόνο των οικείων και των συντρόφων της.
----------------------------------------------------------------------------
Σύντροφοι και συντρόφισσες
Σας εκφράζω την βαθιά μου θλίψη και την θερμή συμπαράσταση μου, για τον άδικο θάνατο της συντρόφισσας Μαριάννας.
Στο λίγο χρόνο που πρόλαβα να την γνωρίσω, μπόρεσα να εκτιμήσω την αγωνιστικότητα της, την ανθρωπιά της και την αδιάλειπτη προσήλωση της στα ιδανικά που μας συνδέουν όλους μας.
Η αγωνιστική της καρτερικότητα , τον τελευταίο χρόνο της δοκιμασίας της, με είχε βαθιά εντυπωσιάσει. Τέτοιες γυναίκες και τέτοιες αγωνίστριες, είναι κρίμα να φεύγουν τόσο γρήγορα, πάνω στην ωριμότητα της προσφοράς τους.
Ας προσπαθήσουμε όλοι - ες να διδαχθούμε από τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας της και της ανιδιοτελούς προσφοράς της.
Γιώργος Σμυρνής
----------------------------------------------------------------------------
Σήμερα αποχαιρετάμε τη Μαριάννα.
Εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ την αποχαιρετάμε με πολύ μεγάλη λύπη, γιατί υπήρξε σ’ όλη της τη συνειδητή ζωή, απ’ τα μαθητικά της χρόνια, ένας άνθρωπος γεμάτος φλόγα και αφοσίωση στα κοινά μας ιδανικά. Ήταν όμως πάντα και ένας άνθρωπος με βαθιά αξιοπρέπεια και ακεραιότητα.
Η Μαριάννα ήταν με τον κόσμο «των από κάτω», των φτωχών και των κατατρεγμένων. Ποτέ δεν έκανε βήμα πίσω απ’ αυτό στη σύντομη ζωή της.
Υποστήριξε τις ιδέες της με πάθος. Ήξερε όμως να αφήνει κι άλλες ιδέες ν’ ανθίζουν και ήξερε να βαδίζει μαζί με άλλους.
Ήταν απ’ αυτούς που διάλεξαν δύσκολο δρόμο, δεν έμειναν στα μισά. Έτσι κι αλλιώς είχε πάντα μια έμφυτη αντιπάθεια στους κόπρους των σαλονιών, γι’ αυτό προτιμούσε να οργώνει τις φτωχογειτονιές με τα μηνύματα της αλληλεγγύης, του αγώνα και της συλλογικότητας. Αυτό συνέχισε να κάνει και την τελευταία δύσκολη περίοδο, αυτή της αρρώστιας.
Γι’ αυτό ο κόσμος της Αριστεράς και των κινημάτων, ο κόσμος του εργάτη, την εκτιμούσε και την τίμησε επανειλημμένα.
Πολλοί απ’ αυτούς είδαν το πείσμα, τη γενναιότητα και την περηφάνια, με τα οποία έδωσε και την τελευταία της μάχη, παραμένοντας όρθια μέχρι το τέλος, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Αυτός ο κόσμος την τιμάει και σήμερα, έτσι όπως όφειλε να την τιμάει.
Θέλουμε να εκφράσουμε τη βαθιά μας οδύνη και τα συλλυπητήριά μας, που δεν είναι τυπικά αλλά ουσιαστικά, στη μητέρα της και τους δικούς της ανθρώπους. Θα ήθελα όμως να μου επιτρέψετε να πω και κάτι ακόμα.
Είμαστε εδώ και κάποιοι που γνωρίζαμε τη Μαριάννα πολλά χρόνια πριν.
Θέλω εντελώς αυθαίρετα να πάρω το δικαίωμα να αποχαιρετίσω εκ μέρους όλων αυτών τη Μαριάννα των φοιτητικών αγώνων και της γενιάς του 815.
Θυμόμαστε λοιπόν αυτό το ζωντανό, όμορφο, νέο κορίτσι που ήταν ΠΠΣΠ και μετά Συσπειρώσεις, να μιλάει με πάθος στο αμφιθέατρο της οδοντιατρικής, να μαλώνει με τους εκπροσώπους του καθηγητικού κατεστημένου της εποχής εκείνης, να ‘ρχεται στην πλατεία του χημείου λίγο πριν τη φοιτητική διαδήλωση. Τη θυμόμαστε στις παρέες και στα γλέντια της φοιτητικής μας ζωής, να γελάει με τον χαρακτηριστικό τρόπο που γελούσε. Τη βλέπουμε να κατεβαίνει τα τρία σκαλάκια της γνωστής ταβέρνας μ’ ένα τελευταίο τσιγάρο στο χέρι και να χάνεται μες στη νύχτα.
Γραμματεία ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης
Ο θάνατος της συντρόφισσας Μαριάννας Μπρεκάση, κάνει φτωχότερο τον ΣΥΡΙΖΑ και την Ριζοσπαστική Αριστερά. Η Μαριάννα, που τόσο πρόωρα έφυγε από κοντά μας, υπήρξε υπόδειγμα αγωνιστικής δράσης και παρέμβασης σε όλα τα κοινωνικά μέτωπα. Η σκέψη της θα μας συνοδεύει πάντα, στους αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη, αλληλεγγύη και δημοκρατικά δικαιώματα.
Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένειά της και στους συντρόφους της από την ΚΟΕ.
12/01/2010
Προς: Το Κ.Ο. της Κ.Ο.Ε.
Την Κ.Ο. Θεσσαλονίκης της Κ.Ο.Ε.
Εκ μέρους των μελών και των στελεχών της Κ.Ο. Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ(μ-λ) σας μεταφέρουμε τη βαθιά λύπη μας για το θάνατο της συντρόφισσας Μαριάννας Μπρεκάση με την οποία μας συνδέουν δεκαετίες κοινών κοινωνικών αγώνων. Αγωνιστικές παρουσίες και προσωπικές διαδρομές σαν αυτές της Μαριάννας αποτελούν σημείο αναφοράς για όλους μας.
Παρακαλούμε να μεταφέρετε τα συλλυπητήριά μας στους συντρόφους και τις συντρόφισσες της Μαριάννας στην Κ.Ο.Ε., καθώς και στους οικείους της.
12 Γενάρη 2010
----------------------------------------------------------------------------
ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Προς ΚΟΕ
Αγαπητοί σύντροφοι,
με θλίψη πληροφορηθήκαμε τον πρόωρο χαμό της συντρόφισσας Μαριάννας Μπρεκάση. Τη Μαριάννα τη γνωρίσαμε στο κίνημα με το ΕΚΦ, στις αντιπολεμικές κινητοποιήσεις, στις αυτοδιοικητικές πρωτοβουλίες της Θεσσαλονίκης, στις προσπάθειες για την ενότητα της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια, σε σας και στην οικογένειά της.
Καλό ταξίδι στη συντρόφισσα.
----------------------------------------------------------------------------
| Ανακοίνωση ΑΚΟΑ Τη συντρόφισσα Μαριάννα γνωρίσαμε σε κοινούς αγώνες, κοινωνικούς και πολιτικούς, από τη δεκαετία του 1970 ακόμη. Στο Κοινωνικό Φόρουμ, στην αυτοδιοίκηση, στο αντιρατσιστικό κίνημα, στον ΣΥΡΙΖΑ. Την εκτίμησή μας, σήμερα διαδέχεται ειλικρινής λύπη για τον πρόωρο χαμό της. Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας στην οικογένειά της και την ΚΟΕ. |
----------------------------------------------------------------------------
Μύνημα του Δικτύου για τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα
| Το Δίκτυο για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα εκφράζει τα πιο θερμά του συλλυπητήρια στην Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδος για τον πρόωρο χαμό της συντρόφισσας Μαριάνας Μπρεκάση. Από την εποχή της ΠΠΣΠ και των Αριστερών Συσπειρώσεων μέχρι και τους πρόσφατους αγώνες κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και υπέρ μιας αριστερής ριζοσπαστικής ανασύνθεσης η συντρόφισσα Μαριάνα ξεχώριζε για την παθιασμένη και ολοκληρωτική στράτευσή της στο κίνημα , μαζί με τον κόσμο των από κάτω, για την υλοποίηση του οράματος του συνολικού κοινωνικού μετασχηματισμού αλλά ταυτόχρονα και για τις μικρές καθημερινές νίκες στα εργασιακά, τα σπουδαστικά και αυτοδιοικητικά μέτωπα. Δίδαξε συντροφικότητα, ήθος ,συνέπεια, ανιδιοτέλεια, αγωνιστικό πείσμα αλλά και σεβασμό στη διαφορετική άποψη. Μαριάνα θα μας λείπεις πολύ στις επόμενες μάχες |
----------------------------------------------------------------------------
Όταν τον περασμένο Μάρτη ανακοινώθηκε η απόφαση για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, αρκετοί συμπολίτες μας, εξέφρασαν την ανησυχία τους και την συμπαράσταση τους παράλληλα, στις κινητοποιήσεις μας. Σίγουρα ο αγώνας μας θα ήταν πολύ αδύναμος χωρίς την υποστήριξη των ενεργών πολιτών της πόλης μας, οι οποίοι όχι μόνο στήριξαν αλλά και μας έμαθαν τρόπους οργάνωσης και αντίδρασης, τρόπους ώστε το «θέμα του νερού», να απλωθεί σε όλη την πόλη.
Ένας από αυτούς τους ανθρώπους ήταν και η Μαριάννα Μπρεκάση. Για την ακρίβεια ήταν η πρώτη που μας προσέγγισε, επικοινώνησε μαζί μας για να συναντηθούμε και να συζητήσουμε για την ιδιωτικοποίηση. Ήταν απόγευμα γύρω στις έξι, ήρθε με τον Κώστα και τον Φίλιππο, και αρχίσαμε την κουβέντα. Μια γυναίκα, πολύ χαμηλών τόνων, με ήρεμη φωνή , βαθύ βλέμμα, και που στην εμφάνιση της τίποτε δεν πρόδιδε την δύναμη που έκρυβε μέσα της. Μας έβαλε σε άλλα μονοπάτια, μας γνώρισε και σε άλλους αγωνιστές, μας έβγαλε από την κλειστή ατομικότητα του χώρου μας, μας έκανε να αισθανόμαστε ότι δεν είμαστε μόνοι. Η βοήθεια της στους αγώνες μας ήταν καταλυτική.
Καλό ταξίδι Μαριάννα.
Σωματείο Εργαζομένων ΕΥΑΘ
----------------------------------------------------------------------------Σε ανάμνηση…………….
Έφυγε πρόωρα από κοντά μας η σ. .Μαριάννα Μπρεκάση στέλεχος της ΚΟΕ και σημαντική αγωνιστική προσωπικότητα της αριστεράς, ιδιαίτερα για την ιδιαίτερη πατρίδα της, τη Θεσσαλονίκη.
Η σ. Μπρεκάση από τα μαθητικά της χρόνια, βρέθηκε στις γραμμές της ΠΜΣΠ και της ΠΠΣΠ αργότερα, υπήρξε σημαντικό στέλεχος της Α/ συνέχεια και της ΚΟΕ στη συνέχεια.
Με το αγωνιστικό ταξικό της ήθος, απόχτησε κύρος ανάμεσα στην αριστερά του νομού Θεσ/κης, γεγονός που αποτυπώθηκε και με τους 20000 ψήφους του νομαρχιακού συνδυασμού ‘’Αριστερά’’ στις εκλογές του 2002 και την ιδιαίτερη απήχηση της προσωπικότητάς της , στη δύσκολη για την αριστερά Β’ Θεσσαλονίκης, σαν υποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα τελευταία 4 χρόνια δίνοντας σκληρή μάχη με τον καρκίνο, ήταν πάντα παρούσα μέχρι τη τελευταία στιγμή που ήρθε το πρόωρο τέλος, στα 50 της χρόνια.
Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στους δικούς της ανθρώπους και την Οργάνωσή της και την αποχαιρετούμε σαν μια αληθινή αγωνίστρια.
Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55
----------------------------------------------------------------------------Μήνυμα απο το περιοδικό ΑΡΔΗΝ εφημερίδα ρήξη
| Με την Μαριάνα ανταμώσαμε πρώτη φορά στα πεδία των φοιτητικών αγώνων, την δεκαετία των μεγάλων προσδοκιών, την δεκαετία του ’70. Δεν το περίμενα ότι θα την αποχαιρετούσα έτσι. Η Μαριάνα ανήκε σε μια γενιά, αυτή της μεταπολίτευσης, που σπίλωσε στην διαδρομή της την σύγχρονη ιστορία του τόπου με την μετάλλαξη της και την προδοσία της επαγγελίας για κοινωνική δικαιοσύνη. Στον ορυμαγδό αυτό των καιρών η Μαριάνα ήταν πάντα αριστερή των βιωμάτων κι όχι των αξιωμάτων, ένας άνθρωπος καθαρός και σεμνός, με μια σεμνότητα που ξέρουν μόνο όσοι έταξαν τον εαυτό του να υπηρετούν τον λαό. Οι ρήτορες πια περισσεύουν κι οι αγωνιστές λιγοστεύουν, κι από την σκοπιά αυτή οι μέρες μας είναι φτωχότερες χωρίς αυτήν. Αυτήν την πολύτιμη κληρονομιά, την μνήμη του παραδείγματος της, μένει σε μας να τιμήσουμε. Αν θα’θελα κάτι να της πω τώρα, αυτό είναι οι στίχοι του Βάρναλη, γι «αυτούς που μείναν άνθρωποι στων αγριμιών τα χρόνια». Στίχοι που γράφηκαν γι ανθρώπους σαν κι εσένα Μαριάνα. Καλό σου ταξίδι. Θανάσης Τζιούμπας Άρδην - Ρήξη |
Φίλη Μαριάννα
Σ΄ ευχαριστώ που για τελευταία φορά μου επιτρέπεις να σε προσφωνήσω «φίλη», αν και θα ‘θελα να συνεχίσω να σου το λέω διά ζώσης, όπως γινόταν τόσα χρόνια. Δεν έχω να προσθέσω κάτι περισσότερο από αυτά που ειπώθηκαν πάνω από τη σορό σου, στο προαύλιο της εκκλησίας του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, στην Καλαμαριά, κοντά στο πατρικό σου σπίτι, εκεί όπου θα συντηρεί τη μνήμη σου η μητέρα σου. Ευτυχώς, όπως φάνηκε και όπως ακούστηκε από τα λόγια των συντρόφων σου, που σε ξεπροβόδισαν, θα υπάρξουν κι άλλοι πολλοί που θα τραγουδήσουν για την «οργή του λαού», όπως στο «Φουέντε Οβεχούνα» και όπως το έκανε η ραγισμένη φωνή ενός συναγωνιστή σου. Θα συντηρηθεί έτσι όχι μόνον η μνήμη σου, αλλά και το παράδειγμά σου, η αγωνία των αγώνων σου, το ρίγος της έννοιας σου για τον διπλανό. Θα παραμείνεις «παράδειγμα», όπως πολύ σωστά σε ονόμασε η Αγγελική Γκόνη, συνοδοιπόρος στις διεκδικήσεις της παράταξης «Ριζοσπαστική Συνεργασία Οδοντιάτρων», σκληρή στις θέσεις σου, που γινόσουν ο πιο έντιμος και αλληλέγγυος συνεργάτης, όταν επρόκειτο για κοινούς αγώνες, όπως μαρτύρησαν οι υπόλοιποι ομιλητές και κυρίως ο Γιώργος Θεοδωρόπουλος, που τόσο φρόντισε τα τόσο δύσκολα πρακτικά ζητήματα των τελευταίων ημερών της ζωής σου. Τότε, που σύσσωμη η ΚΟΕ άλλαζε βάρδιες με θρησκευτική ευλάβεια και στρατιωτική πειθαρχία στο προσκέφαλό σου, τόσο που οι γύρω να αναρωτηθούν : «Πρόκειται για άτομα κάποιας θρησκευτικής αίρεσης;». Μόνον όσοι σε γνώρισαν καλά, όπως ο Θοδωρής Φέστας, που μίλησε εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ (πέρα από τις επιστολές που έστειλαν ο Αλέξης Τσίπρας και ο Αλέκος Αλαβάνος) και αναφέρθηκε στο «όμορφο κορίτσι των φοιτητικών χρόνων, που ήταν μπροστά σε κάθε αγώνα και δίπλα σε κάθε συμφοιτητή της, να το βλέπει να κατεβαίνει τα σκαλιά της ταβέρνας κάνοντας το τελευταίο του τσιγάρο», μπορούν να καταλάβουν το χρέος που υπαγόρευσε αυτήν τη θρησκευτική ευλάβεια.
Ένα τέτοιο χρέος είχα κι εγώ απέναντί σου, που δυστυχώς δεν πρόλαβα να το ξεπληρώσω εν ζωή. Έναν καφέ με τη φίλη μας τη Δώρα, όπου θα σου λέγαμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ», γιατί πράγματι αποτελούσες «παράδειγμα». Για μένα, που σε ήξερα από λίγο πιο παλιά, από τα φοιτητικά χρόνια, ένα ακόμη ευχαριστώ γιατί φώτιζες καθημερινά τη λέξη «συνέπεια». Η μόνη ίσως από τους φίλους και τους συμφοιτητές μου εκείνων των ετών…
