Στις 2 Απρίλη να στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα
Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση τους
Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση τους
Απολύσεις. Διαθεσιμότητες. Μείωση των ωρών εργασίας και των αμοιβών. Άρνηση καταβολής αυξήσε-ων που προβλέπονται από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Μετατροπή συμβάσεων πλήρους απασχό-λησης σε μερικής. Μηδενικές αυξήσεις στο δημόσιο. Ασφαλιστικά ταμεία στο κόκκινο. Και πίσω και πάνω από όλα αυτά η τρομοκρατία της απόλυσης και της ανεργίας. Αυτό είναι το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούνε τον τελευταίο καιρό οι εργαζόμενοι. Ένα περιβάλλον κοινωνικά τοξικό. Ένα περιβάλλον που απειλεί όχι μόνο την κοινωνική συνοχή αλλά αλλάζει και τα κοινωνικά δεδομένα όπως τα ξέραμε μέχρι σήμερα.
Το μεγάλο κεφάλαιο με αφορμή την κρίση επιχειρεί να διαμορφώσει ένα καινούργιο τοπία στην αγορά εργασίας. Όχι μόνο οι επιχειρήσεις που κινδυνεύουν αλλά και οι κερδοφόρες. Σ’ αυτή την επιχείρηση εκβαρβαρισμού της εργασίας και της κοινωνίας ο «επιχειρηματικός κόσμος» έχει την πλήρη στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την πλήρη κατανόηση του πρωθυπουργού. Στηρίζονται ακόμα και την χαρα-κτηριστική αδράνεια της ηγεσίας των συνδικάτων τα οποία αρκούνται σε τυπικές δηλώσεις διαμαρτυρίας.
Στις 2 Απρίλη, κάτω από την πίεση των εργαζόμενων και της κατάστασης που διαμορφώνεται, έχει εξαγ-γελθεί Γενική Απεργία από την ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ. Είναι στο χέρι μας, στο χέρι όλων των εργαζόμε-νων να δώσουμε ένα πραγματικό νόημα σε αυτή την απεργία. Να βρεθούμε όλοι στους δρόμους. Να βροντοφωνάξουμε ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε την κρίση του συστήματος. Να στεί-λουμε ένα ηχηρό μήνυμα στο δικομματισμό ότι πρέπει να ξεκόψει από το νεοφιλελευθερισμό διαφορετι-κά θα ξεκόψει από τους εργαζόμενους. Να τους δείξουμε ότι δεν πρόκειται να δεχτούμε την κοινωνική οπισθοδρόμηση για την οποία δουλεύουν.
Όλοι στην απεργία – Όλοι στους δρόμους
