Οι κομμουνιστές απέναντι στις αστικές κυβερνήσεις

Ανακοίνωση της ΚΟΕ για τη στάση των κομμουνιστών απέναντι στις αστικές κυβερνήσεις, 19/02/2009

Οι κομμουνιστές απέναντι στις αστικές κυβερνήσεις Στην εξέγερση του Δεκέμβρη κυρίαρχο αίτημα ήταν «να φύγει η κυβέρνηση». Σθεναρή αντίσταση στο αίτημα αυτό πρόβαλλαν η ΝΔ, τα ΜΜΕ, το ΛΑΟΣ και το …ΚΚΕ. Αν για τους υπόλοιπους ήταν και είναι λογικό να στηρίζουν μια κυνική, βαθιά αντιλαϊκή κυβέρνηση που με την πολιτική της γέννησε τη δολοφονία του 16χρονου Αλέξη.. Αν για το ΠΑΣΟΚ ήταν και είναι λογικό να μην παλεύει για την πτώση μιας κυβέρνησης που έχει όμοια πολιτική με τη δικιά του και εκτελεί το έργο που και το ΠΑΣΟΚ θα εκτελούσε, αλλά να αναμένει την εξουσία ως ώριμο φρούτο… Για το ΚΚΕ τίθεται το ερώτημα: γιατί δεν επεδίωξε την πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή; «Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει, όσο πιο γρήγορα φύγει τόσο καλύτερα για τον τόπο» κραυγάζουν όπου βρεθούν και όπου σταθούν τα στελέχη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ …Αποκρύπτοντας συνειδητά από το λαό ότι το πρόβλημα δεν έχει να κάνει με το ποιο κόμμα κυβερνά, αλλά ποια τάξη εξουσιάζει. Ότι το πρόβλημα δεν είναι απλώς η ΝΔ, αλλά το μεγάλο κεφάλαιο καθ' υπαγόρευση του οποίου ασκείται η συγκεκριμένη πολιτική, όπως ασκούνταν χτες επί ΠΑΣΟΚ και όσο αυτό υπάρχει θα ασκείται απ' όποια πολιτική δύναμη κι αν βρίσκεται στην κυβέρνηση». Ριζοσπάστης 12/10/2008 Θα μπορούσε ένας ανυπόμονος μικροαστός να συμφωνήσει με τα παραπάνω. Από πότε όμως οι κομμουνιστές αδιαφορούν για την ανατροπή των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών; Από πότε στο όνομα του μεγάλου στόχου (της κατάκτησης της πολιτικής εξουσίας από την εργατική τάξη), οι επιμέρους στόχοι, οι επιμέρους πολιτικές ανατροπές, οι επιμέρους κατακτήσεις καταδικάζονται ως αποπροσανατολιστικές; Ισχύει ή όχι ότι μια πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή κάτω από το βάρος της παλλαϊκής κατακραυγής για την πολιτική των σκανδάλων, της πλουτοκρατίας, της δολοφονίας, θα εμπόδιζε (έστω πρόσκαιρα), θα καθυστερούσε, θα ενοχλούσε την απρόσκοπτη εφαρμογή των επιδιώξεων της άρχουσας τάξης; Ισχύει ή όχι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ λέει «Να φύγει η ΝΔ, να μην ξαναγυρίσει το ΠΑΣΟΚ – Μόνη λύση η Αριστερά και τα κινήματα», και όχι όπως συκοφαντικά υποστηρίζει ο Ριζοσπάστης «βάζει στόχο να πέσει η κυβέρνηση της ΝΔ για να έρθει το ΠΑΣΟΚ» (21/12/2008) Ισχύει ή όχι ότι αν μια κυβέρνηση πέσει υπό το βάρος των κινητοποιήσεων του λαϊκού κινήματος, η επόμενη κυβέρνηση, ακόμη κι αν έχει τις αντιλαϊκότερες προθέσεις θα αναγκαστεί να είναι πιο προσεκτική, ίσως θα αναγκαστεί να φοβάται τη λαϊκή οργή; Ισχύει ή όχι ότι αν ο αγανακτισμένος, πεινασμένος, καταπιεζόμενος λαός ρίξει μια κυβέρνηση, θα έχει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του, θα αποκτήσει αυτοπεποίθηση, θα ξεπεράσει πιο εύκολα το δηλητήριο του «δεν γίνεται τίποτα, δεν μας υπολογίζουν»; Ισχύει ή όχι ότι οι μεγαλύτερες πολιτικές και κοινωνικές ανατροπές οικοδομήθηκαν με παρακαταθήκη δεκάδες προηγούμενες μεγάλες μάχες, εκατοντάδες μικρότερες, χιλιάδες καθημερινούς αγώνες και κινητοποιήσεις; Ισχύει ή όχι ότι ανατροπές κυβερνήσεων ήταν αναγκαίος αλλά όχι ικανός όρος για συνολικότερες πολιτικές ανατροπές; Αντί άλλης απάντησης παραθέτουμε τι έλεγε το ΚΚΕ όταν δεν ήταν κυβέρνηση η ΝΔ: «Είναι θετικό ότι το αίτημα να πέσει η κυβέρνηση από τη λαϊκή απαίτηση και να γίνουν εκλογές, υιοθετείται τελικά, έστω με μισόλογα, από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης… Ο λαός πρέπει να απαιτήσει την παραίτηση της κυβέρνησης. Είναι ο μόνος υπεύθυνος και αρμόδιος να δώσει ένα πραγματικό νόημα στο σύνθημα "ΦΥΓΕΤΕ!"». Δηλώσεις Αλέκας Παπαρήγα στις 26/2/1999 ενάντια στην κυβέρνηση Σημίτη με αφορμή την παράδοση Οτσαλάν. Για ποιον αλήθεια λόγο η σωστή απαίτηση να φύγει η αντιλαϊκή κυβέρνηση Σημίτη όταν παρέδιδε τον Οτσαλάν πριν δέκα χρόνια, αντικαταστάθηκε από την άρνηση να πέσει η κυβέρνηση, όταν κυβέρνηση είναι η ΝΔ; Για ποιο λόγο η σωστή πολεμική στο ένα κόμμα της άρχουσας τάξης μεταλλάσσεται σε έμμεση στήριξη στο άλλο κόμμα της άρχουσας τάξης; Συμπλήρωνε τότε (1999) η Α.Παπαρήγα: «Η παραίτηση της κυβέρνησης, σαν λαϊκή απαίτηση, δεν πρέπει να είναι το τέλος, αλλά μόνο η αρχή. Εμείς δε θέλουμε τις εκλογές μόνο για να ανακατευτούν τα χαρτιά της τράπουλας, αλλά για να αρχίσει μια πορεία του λαού που βάζει εμπόδια, που βάζει τρικλοποδιές στην πολιτική της ΟΝΕ και του "νέου δόγματος του ΝΑΤΟ". Να αρχίσει μια πορεία που ο λαός παρεμποδίζει τα αντιλαϊκά μέτρα και τους ψευτοεθνικούς στόχους, με ένα και μόνο σκοπό: Να συγκεντρώσει τη δύναμη εκείνη, που τελικά θα γείρει την πλάστιγγα στην άλλη μεριά, στη μεριά των συμφερόντων του λαού και μόνο του λαού». Για ποιο λόγο τα ίδια ακριβώς δεν ισχύουν σήμερα; Η σημερινή συμπεριφορά του ΚΚΕ δεν αποτελεί έμμεση αλλά ξεκάθαρη στάση υποστήριξης της σημερινής κυβέρνησης;