«Η Σκοτεινή Πλευρά»

«Η Σκοτεινή Πλευρά» χαρακτηρίστηκε ως το πιο καταγγελτικό βιβλίο που έχει γραφτεί ποτέ για την κυβέρνηση Μπους. Βασισμένο σε μαρτυρίες και επίσημα έγγραφα, περιγράφει πως μια μικρή ομάδα ανθρώπων με πρωταγωνιστή τον Αμερικανό αντιπρόεδρο, οδήγησε τις ΗΠΑ στη μαζικότερη παραβίαση ατομικών και πολιτικών ελευθεριών στη σύγχρονη εποχή

Στα αμερικανικά γκουλάγκ, ο εφιάλτης δεν είχε τέλος

Η Αμερικανίδα δημοσιογράφος Τζέιν Μάγιερ βγάζει στο φως τα μυστικά του πολέμου κατά της τρομοκρατίας

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΑΤΑΣΑ ΜΠΑΣΤΕΑ

Ο Τζορτζ Μπους, ο Ντικ Τσέινι και μερικοί σύμβουλοί τους συνέστησαν λίγες ημέρες μετά την 11η Σεπτεμβρίου ένα άτυπο «πολεμικό συμβούλιο». Βάζοντας ως στόχο τους τρομοκράτες, κατέλυσαν κάθε έννοια νομιμότητας και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στους μήνες και τα χρόνια που ακολούθησαν, «χιλιάδες κρατούμενοι, συχνά εντελώς αθώοι, υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια στα αμερικανικά γκουλάγκ», γράφει η δημοσιογράφος Τζέιν Μάγιερ στο βιβλίο της «Η Σκοτεινή Πλευρά. Πώς ο πόλεμος εναντίον της τρομοκρατίας μετατράπηκε σε πόλεμο εναντίον των αμερικανικών ιδανικών». Το βιβλίο της δημοσιογράφου του περιοδικού «Νew Υorker» χαρακτηρίστηκε ως το πιο καταγγελτικό βιβλίο που έχει γραφτεί ποτέ για την κυβέρνηση Μπους. Βασισμένο σε μαρτυρίες και επίσημα έγγραφα, περιγράφει πώς μια μικρή ομάδα ανθρώπων οδήγησε τις ΗΠΑ στη μαζικότερη παραβίαση ατομικών και πολιτικών ελευθεριών στη σύγχρονη εποχή: αγνοώντας τους νόμους και τις διεθνείς συνθήκες απήγαγαν ανθρώπους σε κάθε μήκος και πλάτος της γης, τους φυλάκισαν επί χρόνια χωρίς να σεβαστούν κανένα δικαίωμά τους και τους υπέβαλαν σε φριχτά βασανιστήρια.

Ο κρατούμενος 001

O Τζον Ουόκερ Λιντ, ένας 20χρονος από την Καλιφόρνια που είχε γίνει μουσουλμάνος και είχε πάει στο Αφγανιστάν να πολεμήσει με τους Ταλιμπάν, συνελήφθη από Αμερικανούς στρατιώτες τον Νοέμβριο του 2001. Ο «Αμερικανός Ταλιμπάν», όπως τον ονόμασαν οι εφημερίδες, ήταν από τους πρώτους κρατουμένους στον πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας και η περίπτωσή του προκάλεσε έντονες διαβουλεύσεις στον Λευκό Οίκο. Πώς θα αντιμετωπιζόταν; Ο «κρατούμενος 001» συνελήφθη, ξεγυμνώθηκε, υπέστη προσβολές και έμεινε χωρίς τροφή σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, κάτι που αργότερα θα αποτελούσε συνήθη διαδικασία στο Αμπού Γκράιμπ. Ο Λιντ επί μήνες ζητούσε δικηγόρο, όμως οι φρουροί του έκαναν πως δεν τον άκουγαν. Οι νομικοί σύμβουλοι του Μπους ήταν σίγουροι για την πορεία που θα έπρεπε να ακολουθηθεί: δημιουργία στρατοδικείων έτσι ώστε οι κρατούμενοι να μη διαθέτουν μέσα υπεράσπισης που υπάρχουν στα πολιτικά δικαστήρια. Όλα έγιναν υπό την επιτήρηση του Τσέινι και το τελικό κείμενο, 4 σελίδων, παρουσιάστηκε έτοιμο στον Τζορτζ Μπους. Ο Κόλιν Πάουελ και η Κοντολίζα Ράις έμειναν έκπληκτοι. «Πότε, στο διάολο, συνέβησαν όλα αυτά;», αναρωτήθηκε ο υπουργός Εξωτερικών, που το πληροφορήθηκε από το CΝΝ.

Μαύρες φυλακές. Οι απαγωγές πολλαπλασιάστηκαν. Σε διάφορα μέρη του κόσμου, μασκοφόροι άρπαζαν ξαφνικά υπόπτους για τρομοκρατία, τους έβαζαν κουκούλες και τους μετέφεραν με αεροπλάνα χωρίς διακριτικά σε χώρες όπου λειτουργούσαν «μαύρες φυλακές». Η διαδικασία αυτή ονομαζόταν «έκτακτη έκδοση κρατουμένου», κάτι που ο Μπους και ο Τένετ θεωρούσαν ως ένα από τα πιο σημαντικά όπλα στον πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας. Σύμφωνα με τους επικριτές, ο πραγματικός σκοπός των απαγωγών ήταν να υποβληθούν οι ύποπτοι σε επιθετικές μεθόδους ανάκρισης, συμπεριλαμβανομένων βασανιστηρίων, που ήταν παράνομα στο έδαφος της Αμερικής. Πολλές ομολογίες αποσπάστηκαν με αυτό τον τρόπο- οι περισσότερες αποδείχθηκαν ψεύτικες.

Με την ενθάρρυνση του προέδρου Μπους, το πρόγραμμα εξελίχθηκε γρήγορα. Εκατοντάδες άνθρωποι σε διάφορες χώρες εξαφανίζονταν ξαφνικά, μεταφέρονταν από άγνωστους άνδρες με κουκούλες στο Πακιστάν, στην Ιορδανία, στην Αίγυπτο, στο Μαρόκο, τη Συρία, το Ουζμπεκιστάν και το Αφγανιστάν (υπάρχουν αναφορές και για παρόμοια περιστατικά στην Αλβανία και τα Σκόπια) ή πάνω σε πλοία που έπλεαν σε διεθνή χωρικά ύδατα. Εν τω μεταξύ, οι βασανισμοί κλιμακώνονταν.

Πηγή Τα Νέα